Εκπυρήνιση ινομυωμάτων

Τα ινομυώματα αποτελούν τους συχνότερους καλοήθεις όγκους της μήτρας. Εμφανίζονται κυρίως στην αναπαραγωγική ηλικία.Ανάλογα με τη θέση που βρίσκονται στη μήτρα, διακρίνονται σε ενδοτοιχωματικά,υπορογόνια και υποβλενογόνια. Επίσης μπορεί τα ινομυώματα να έχουν και μίσχο, οπότε ονομάζονται μισχωτα.

Το κλασικό σύμπτωμα των ινομυωμάτων είναι οι αιμορραγίες (μηνορραγίες ή μηνομητρορραγίες).Οι αιμορραγίες αυτές οφείλονται στην έντονη αγγείωση των ινομυωμάτων. Επίσης μπορούν να προκαλέσουν και άλλα συμπτώματα όπως αίσθημα βάρους χαμηλά στην κοιλιά, συχνουρία, δυκοιλιότητα, πόνο κατά την επαφή αλλά και προβλήματα γονιμότητας.

Η διάγνωση των ινομυωμάτων είναι σχετικά απλή. Η διάγνωση γίνεται με τη λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού, ενδελεχούς κλινικής εξέτασης και υπερηχογραφικού ελέγχου, όπου διαπιστώνεται ο αριθμός και η θέση των ινομυωμάτων. Σε περιπτώσεις αμφιβολίας μπορεί να ζητηθει και συμπληρωματική μαγνητική ή αξονική τομογραφία.

Ο τρόπος αντιμετώπισης των ινομυωμάτων εξαρτάται από το μέγεθος τους, την εντόπιση τους, την ηλικία της γυναίκας, τη βαρύτητα των συμπτωμάτων και τη επιθυμία της γυναίκας για τεκνοποίηση.

Σε ασυμπτωματικές γυναίκες, κοντά στην εμμηνόπαυση συνίσταται ο τακτικός έλεγχος, καθώς κατά την εμμηνόπαυση τα ινομυώματα υποστρέφουν.

Η συντηρητική αντιμετώπιση των ινομυωμάτων περιλαμβάνει:

• παυσίπονα για την αντιμετώπιση του πόνου.
• GnRH ανάλογα( που συχνά προκαλούν την ελάττωση του μεγέθους των ινομυωμάτων) Τα GnRH ανάλογα συχνά χρησημοποιούνται και πριν την χειρουργική αφαίρεση των ινομυωμάτων.

Η χειρουργική αντιμετώπιση των ινομυωμάτων περιλαμβάνει:

•  Αφαίρεση των ινομυωμάτων (λαπαροσκοπικά ή υστεροσκοπικά) και διατήρηση της μήτρας)
•  Αφαίρεση της μήτρας (υστερεκτομή).